Urban Lab Mexico City
Mexico City worstelt met opgaven op het gebied van sociale ongelijkheid, mobiliteit en milieu. Doordat de stad op een oud meer is gebouwd en is gepositioneerd in een vallei, zullen onder invloed van klimaatsverandering de problemen voor smog, water en opwarming steeds verder toenemen. In de huidige situatie wordt drinkwater gewonnen uit omliggende natuurgebieden en door middel van pompinstallaties (zowel legaal als illegaal). Het riool staat bij piekbuien in de zomer onder druk, waardoor straten en woningen onder water staan. Daarentegen is het in droge periodes vaak erg warm in de stad en is de luchtkwaliteit slecht. De stad klinkt elk jaar 30cm in, door verdere uitdroging van de bodem ten gevolge van drinkwater winning.
De problemen op het gebied van water, luchtkwaliteit en opwarming kunnen grotendeels worden opgelost door een verbeterde buffering van regenwater, het uitbreiden van infiltratiemogelijkheden en het vergroenen van de stad. De wijk Doctores kan zich ontwikkelen tot een voorbeeld op het gebied van duurzaamheid, waarin wordt geëxperimenteerd met deze nieuwe aanpak.
Zowel de nieuwe als de aanwezige binnenhoven lenen zich voor het verzamelen van regenwater vanaf de daken. Het regenwater heeft de straat nog niet geraakt en is daarmee van goede kwaliteit. Water kan worden verzameld in een collectief reservoir en kan bijvoorbeeld gebruikt worden voor het besproeien van tuinen of het wassen van auto’ s. Binnen een collectieve woonvorm kan het water steeds goed worden gecontroleerd. In de straten wordt verdroging van de bodem tegengegaan door een verbeterde infiltratie van regenwater. Een specifiek ontworpen betontegel met perforaties van verschillende diameters zorgt ervoor dat de straat goed gebruikt kan worden voor verkeer en allerlei programma en er tegelijk infiltratie kan plaatsvinden. In de perforaties groeien planten en bomen. Per straat kan de mate van vergroening worden bepaald, zo zullen woonstraten groener zijn dan straten met een belangrijke infrastructurele functie of winkelstraten. Op markante plekken worden in Doctores enkele filterparken aangelegd, het water kan hier worden gebufferd en de kwaliteit wordt omhoog gebracht door helofytenfilters , zodat centrales buiten de stad minder worden belast. In de filterparken krijgt het water een publieke functie in de vorm van een zwemplek, waterspeelplein of ecologisch park. De collectieve tuinen, groene straten en filter parken zijn verbonden met elkaar en bieden ruimte voor stromen van water, ecologie en publieke functies.
Mexico City, in opdracht van UN-Habitat en Stimuleringsfonds CreatieveIindustrie, i.s.m. marco.broekman, Klaarenbeek en Morgenstad, met advies van Witteveen en Bos, circulaire economie, gezonde stad, klimaatadaptieve stad, waterberging, openbare ruimte, parkontwerp, landschapsarchitectuur, United Nations, UN Habitat, Flux landschapsarchitectuur, Utrecht, 2017